zondag 30 november 2014

Hoe doe je dat nou met z'n drieën...?

Een dirty mind...
Is a joy forever zegt 'Hij' altijd. Er zijn zo van die vragen waarvan je niet weet hoe en of je daar antwoord op wilt geven. Maar misschien is dat helemaal niet de strekking van die vraag. In het vorige blog heb ik besloten minder in hokjes te denken en moet dat dan ook nu niet doen.

Dus hoe doen we dat nu met z'n drieën?
Het basis ingrediënt voor elke relatie is goede communicatie, dat is met drie personen nog duidelijker en belangrijker. Drie personen met drie agenda's en drie families (en dus ook twee schoonfamilies...) vergt een strakke planning. Daarom is het bijvoorbeeld elke zondagavond een vast moment waar we het wie, wat, waar van de komende week bespreken.
We plannen dan niet alleen onze werkweek maar stemmen dan ook af wie wanneer kookt, wie bijspringt met de kinderen waar nodig, maar ook wie waar slaapt.

Duidelijke communicatie
Communicatie zorgt ervoor dat we elkaars behoeften en verwachtingspatronen kennen en daar rekening mee kunnen houden. Dit is communiceren over hoe alle ballen in de lucht te houden. Communiceren over wat we van elkaar nodig hebben is van een ander verhaal. Tijd is kostbaar als je met z'n drieën bent. Tijd voor elkaar samen met z'n drieën, tijd voor elkaar met z'n tweeën en tijd voor de kinderen. Door hier bij stil te staan en ieders behoefte hierin kenbaar te maken creëren we rust, ruimte, balans en voorkomen we jaloezie.

Wanneer gaat het fout?
Fout is een groot woord maar dingen lopen scheef als er niet voldoende wordt gecommuniceerd, als we dingen voor elkaar invullen of als we denken dat we iets hebben gedeeld maar dat niet is overgekomen. In deze relatie leren we alle drie duidelijker te zijn in wat we nodig hebben om dat vervolgens met elkaar te delen. Het mooie van met z'n drieën zijn is dat twee meer zien dan één. Als we niet goed in ons vel zitten of ergens mee zitten dan wordt dat sneller opgepikt en zullen we er mee moeten dealen.

Wat kun je hier van leren als je in een monogame relatie zit?
In een langdurige monogame relatie kun je het gevoel hebben op elkaar te zijn ingespeeld, kunnen partners elkaar aanvoelen en denken ze genoeg te hebben aan een half woord. Maar is dat echt zo? Zou elke relatie niet gebaat zijn bij duidelijke communicatie? Wanneer zit jij echt samen met je partner om te bespreken wat je fysiek en emotioneel nodig hebt van elkaar? Wanneer durven jullie elkaar in de ogen te kijken en toe te geven dat je behoefte hebt aan tijd met elkaar of juist tijd voor jezelf? Een trio relatie is niet voor iedereen weggelegd, maar de manier van communiceren die nodig is om een trio relatie te doen bloeien is niet anders dan de manier van communiceren die gezond zou zijn voor elke monogame relatie.

donderdag 27 november 2014

Een doorbraak...

http://www.polyamorie.nl/breekt-polyamorie-door-2011
Een avondje internetten en dan lijkt het erop dat deze relatievorm misschien al meer geaccepteerd is dan ik had verwacht... Stof tot nadenken...



Sanne is verliefd, al meer dan twee jaar, op hem en op haar

Dat is in het begin even wennen niet alleen voor mijn omgeving maar ook voor mezelf en voor hem en haar. Na de scheiding ontstond er een zoektocht naar wie Sanne nu eigenlijk werkelijk is en kwam er ruimte om dingen te gaan ontdekken die tot dan toe taboe waren. Zo ontmoete ik dus haar, maar zij was niet alleen… één plus één werd… één plus één en nog eens één, drie mensen die elkaar heel erg leuk vinden. Maar kan dat in deze maatschappij?

Achter gesloten slaapkamerdeuren fantaseert menig man (en vrouw) over een derde die de wensen en fantasieën van het stel  komt vervullen om daarna dezelfde avond weer uit het beeld te verdwijnen. Maar wat als er gezamenlijk wordt besloten zij niet verdwijnt maar een vaste plek krijgt in het dagelijks leven van hem en haar? Wat voor drempels en hordes komen zij dan tegen op dat liefdespad?

Mensen vinden het fijn om dingen in hokjes te kunnen plaatsen of te labelen, waarschijnlijk om zo structuur en orde te kunnen creëren in het dagelijks leven. Heel eerlijk gezegd maak ik mij daar wellicht ook wel eens schuldig aan. Bij een eerste indruk van iemand is zo’n  hokje vaak al snel gevonden. Maar de labels die nu aan mij werden geplakt: Biseksueel, polyamoreus, die horen toch niet bij mij!? Ja, ik hou van haar maar om nu te zeggen dat er zoveel andere spannende dames rond lopen? En polyamewatte?? Wij delen best veel zo met zijn drieën maar verder dan dat hoef ik mijn liefde niet te delen.

Wat ik wel alvast wil delen is dat we eigenlijk niet zo anders zijn dan andere stellen. We gaan graag samen op stap, naar de film, theater, lekker uit eten of de kroeg in. Daar kun je ons dus tegen komen. En ja, dat zal even wennen zijn. Maar net zoals het niet uit mag maken dat een jongen hand in hand loopt met een jongen of een meisje hand in hand met een meisje,  zo hoop ik ook dat er ook ruimte komt om ons te laten zijn wie we zijn.

Dus nee, je mag mijn partner niet even een avondje lenen en nee, ons bed is al aan de krappe kant voor  drie. Maar verder mag je alles aan me vragen (of je op alles antwoord krijgt is de vraag) en wil ik mijn zoektocht naar het hoe en wat met deze relatievorm via dit blog met jullie delen.